Վերջերս մի երիտասարդ կին եկավ ինձ մոտ՝ իր ամուսնության վերաբերյալ խորհուրդ հարցնելու: Նա պատմեց ինձ, որ ինքն ու իր ամուսինը բոլորովին իրար համապատասխան չեն: Ամուսինը լավ չէր վարվում կնոջ հետ, և, անկեղծ ասած, կինն էլ լավ չէր վարվում ամուսնու հետ: Նա համոզված էր, որ եթե իրենք մի փոքր ավելի երկար հանդիպեին և ճանաչեին իրար ամուսնությունից առաջ, ապա երբեք չէին ամուսնանա:
Այժմ այդ կինը համարում էր, որ անախորժությունների մեջ է հայտնվել, որովհետև երբ ինքն իր ամուսնուն «այո» է ասել եկեղեցում, չի ծրագրել այն, ինչ կկատարվի հետո իր հետ: Նա մշտապես ինքն իրեն կրկնում է՝ «Իսկ ինչ՝ եթե…» հարցը: «Իսկ ինչ՝ եթե ես ամուսնանայի մեկ ուրիշի հետ: Իսկ ինչ՝ եթե ես միայնակ մնայի և պարզապես վայելեի միայնակ կյանքս հիմա: Իսկ ինչ՝ եթե ես բաժանվեմ և նորից սկսեմ ամեն ինչ»:
Ես լսեցի նրա բոլոր ասածները և հետո տվեցի մի խորհուրդ, որը նա այնքան էլ չէր ակնկալում լսել:
Նա, հավանաբար, սպասում էր, որ ես կասեմ՝ իբրև ինքը կարիք ունի ամեն բան նորից սկսելու, և նրանց բաժանումը հնարավորություն կտա, որ երկուսն էլ երջանիկ լինեն:
Բայց ես ասացի նրան. «Ժամանակն է, որ դուք կայացնեք ամուսնության մեջ ամենակարևոր որոշումներից մեկը: Մինչև չանեք դա, դուք շարունակելու եք ապրել այս խառնաշփոթի մեջ, որտեղ դուք երբեք չեք լինի բավարարված կամ ապահով:
Հիմա դուք պատկերացնում եք կյանքը այս ողջ բարդությունների ներքո: Դուք մտածում եք, թե որքան լավ կլիներ, եթե դուք լինեիք բաժանված կամ ամուսնացած մեկ ուրիշի հետ: Դուք ձեր ամուսնու մեջ միայն թերություններն եք տեսնում և որքան կենտրոնանում եք բացասականի վրա, այնքան ավելի դժվար է դառնում դրական կողմերը տեսնելը: Դուք, փաստորեն, կիսով չափ ամուսնացած եք, կիսով չափ՝ բաժանված, և այդպես չի կարող երկար շարունակվել:
Ձեր և յուրաքանչյուր ամուսնության մեջ ամենակարևոր որոշումը պատասխանելն է այս պարզ հարցին. արդյոք ես նվիրվա՞ծ եմ իմ կողակցին, թե՞ ոչ: Դա պարզ է հնչում, բայց շատ զորավոր է, եթե սկսեք մտածել այս մասին: Եթե դուք նվիրված լինեք ձեր ամուսնուն, ապա դուք լիովին այլ կերպ կմոտենաք այս հարցին: Փոխարենը ձեր ողջ էներգիան կորցնելու բաժանման մասին մտածելու վրա, դուք կարող եք կենտրոնանալ այն բանի վրա, թե ինչպես դրական փոփոխություններ բերեք ձեր ընտանիքում: Փոխարենը կենտրոնանալու ձեր ամուսնու բացթողումների վրա, որոշեք, թե ինչպես կարող եք ավելի սիրող կին լինել»:
Ես խորհուրդ տվեցի նրան դադարել իր ամուսնուն ընկալել որպես բեռ, այլ նայել նրան՝ որպես իր կյանքի սեր և ՄԻԱԿ ամուսին, որ ինքը երբևէ կունենա:
«Դրա լույսի ներքո կենտրոնացեք այն բանի վրա, թե ինչպես կառուցեք ձեր ընկերությունը, սերը իրար հանդեպ, կապվածությունը և ամուսնության մնացած ամեն մասերը,- շարունակեցի ես:- Ընծայվեք ամբողջովին ձեր ընտանիքին և կունենաք ամուսնություն, որը միշտ երազել եք ունենալ: Ամենաերջանիկ ամուսնությունները կառուցված չեն համապատասխանության վրա, դրանք կառուցված են նվիրման վրա»:
Սա պարզապես մի լուծում չէ ամուսնության համար, սա է այն ձևը, որով ամուսնությունը պետք է գործի:
Եթե դու էլ ամուսնական կյանքում դժվարություններ ունես, հույսդ մի՛ կորցրու: Լիովին նվիրվիր կողակցիդ և կենտրոնացիր լուծումների վրա, ոչ թե՝ բաժանության:
Դա կբերի փոփոխություն:
Դեյվ Ուիլլիս