Այսօր «ընկեր» բառը հաճախ անզգուշորեն է կիրառվում: Ցանկացած մարդ, ում հետ մի փոքր զրուցել ենք, մի անգամ տեսել, կամ կապ հաստատել Ֆեյսբուքով, մենք «ընկեր» ենք անվանում:

Սա, իհարկե, վատ չէ, սակայն ես հավատացած եմ, որ նմանապես կիրառելով այս բառը` հաճախ մոռանում ենք իրական` աստվածաշնչյան ընկերության մասին:

«Դառնալ մեկի իսկական ընկերը նշանակում է նրան ընդունել որպես մեկը, ով մտերիմ է քեզ այնպես, ասես քո և իր կյանքը կապված են միմյանց: Դա ավելին է, քան հաճելի ընկերակցությունը լուսավոր և արևոտ օրերին: Իրական ընկերությունը զուրկ է կեղծիքից:

Այն իր օգուտը չի փնտրում: Այն չի սիրում հանուն նրա, թե ինչ կարող է ստանալ, այլ հանուն նրա, թե ինչ կարող է տալ: Իրական ընկերության նպատակը «ծառայելն է, և ոչ որոնումը, որ իրեն ծառայեն» (ըստ Մարկոս 10.45-ի)»,- Ջ. Ռ. Մյուլլեր (քրիստոնյա հեղինակ):

Արդյոք դու գիտե՞ս, թե ինչով են զբաղված ընկերներդ, ինչ է կատարվում նրանց սրտերում: Գուցե մեր օրերում իրական ընկերների պակասը կապված է այն թանկ գնի հետ, որ պետք է վճարել նախ՝ ընկեր լինելու, և հետո` ունենալու համար. չէ՞ որ ամեն բան այս կյանքում իր գինն ունի:

Եվ այսպես, ի՞նչ գին է պահանջում ընկերությունը.

1. Անձնական հարմարավետության գինը: Ընկերությունը պայծառ ու լուսավոր պահերից բացի ունենում է նաև դժվար ժամանակներ, երբ պետք է մի կողմ դնել անձնական նախընտրությունները և ընկերոջը գնահատել ավելի, քան սեփական անձը (Փիլիպեցիս 2.3): Իրական ընկերությունը փնտրում է ներողամտություն և վերականգնում: Վիրավորանքը գալիս է դառնացնելու և հեռացնելու: Սակայն իրական ընկերները լուծում են փնտրում և առաջ շարժվում:

2. Ժամանակի գինը: Չես կարող ակնկալել, որ կունենաս իրական ընկերություն, եթե չես ներդնում ժամանակ դրա մեջ:

3. Մտերմության գինը: Ընկերությունը կարիք ունի ճանաչողության: Լավ ընկեր լինելու համար նախ պետք է ճանաչես քո ընկերոջ սիրտը, նա էլ՝ քոնը:

4. Աղոթքի գինը: Ընկերնե՛ր, աղոթե՛ք, բարեխոսե՛ք միմյանց համար: Եթե չեք աղոթում ձեր ընկերոջ համար, ուրեմն դուք իրական ընկեր չեք:

5. Սիրո գինը: Ժամանակ է գալիս, երբ սկսում ենք տեսնել մեր ընկերների բացասական կողմերը, բայց պետք է շարունակենք սիրել նրանց: Սա մեծ գին է, որը հաճախ ինքներս չենք կարող «վճարել»: Մենք Քրիստոսի զորության կարիքն ունենք: Երբ Աստված կոչ է անում ընկեր լինելու` Նա կոչ է անում սիրելու և ներելու միմյանց:

Ընկերությունը մեծ գին ունի, սակայն արժանի է դրան: Ընկերությունն Աստծո պարգևն է.

«Ոչ ոք նրանից ավելի մեծ սեր չունի, որ մեկն իր անձը դնի իր բարեկամների համար» (Հովհաննես 15.13):

Հիսուսը՝ մեղավորների ընկերը, մահացավ մեզ համար, որ մենք կարողանանք Աստծո ընկերը դառնալ: Միայն մեր Փրկչից սովորելով` կարող ենք բացահայտել և ստեղծել իրական ընկերություն:

Ջեն Թոր