Յուրաքանչյուրը ցանկանում է հանդիպել մեկին, ում կողքին լինելով՝ կկարողանա առաջ ընթանալ կյանքի ուղով՝ լիովին վստահելով նրան և կիսելով նրա հետ ամենաթանկ մտքերն ու զգացմունքները: Բայց դա շատ դժվար է:

Տղամարդիկ ու կանայք կյանքում հանդիպում են տառապանքների ու հույզերի, որովհետև չեն կարողանում գտնել իրենց իդեալը:

Մարդու հոգին կարող է ամբողջությամբ և հիմնովին լցված լինել միայն Աստծով: Նա, ով ցանկանում է հաղթահարել միայնակությունը, ամեն օր զգալ, որ լցված է ուրախության ու երջանկության անսահմանափակ ներկայությամբ, պետք է միաձուլվի Աստծո հետ:

Միայնակությանը ծանոթ էր նաև Հիսուսը: Նա այդ մթին ու անապատ շրջանն էր անցնում, երբ աղաղակեց. «… Իմ Աստված, իմ Աստված, ինչո՞ւ թողեցիր ինձ» (Մաթևոս 27.46): Բոլորն են կյանքում վերապրում միայնակության զգացումը: Հնարավոր չէ ձեր մեջ զարգացնեք հավատքը, սերը և հույսը, եթե դուք մշտապես երջանիկ եք, գոհ, սիրված և շրջապատված ընկերներով: Դա հնարավոր է, երբ ներքուստ միայնակ ու լքված եք:

Բայց գոյություն ունի միայնակությունը հաղթահարելու միջոց. հարկավոր է հենվել Աստծո վրա, հավատալ և սիրել Նրան: Նույնիսկ եթե ձեռքից ամեն բան գնում է, և դուք ձեզ զգում եք՝ ինչպես օվկիանոսում առանց կողմնացույցի լողացող մի նավ, միևնույնն է, վստահեք Աստծուն, հենվեք Նրա վրա:

Աստված սիրում է ձեզ, Նա հոգ է տանում ձեր մասին, Նա գիտի ու տեսնում է ամեն բան: Նա ձեզ համար ամեն բան կանի: Նա միայն մեկ բան է սպասում՝ որ դուք սիրեք Իրեն ու հենվեք Իր վրա: Աստծո հետ ամեն բան հնարավոր է: